تنهایی را

 

امانت پیش من گذاشته بودنند 

خیانت نکردم 

اما حالا 

تنهاترین 

همدم من همین امانتیست 

میترسم 

روزی که امانتی 

در کار نباشد 

حواس من ۶ گانه نیست 

اما از رده خارج شده است

گاهی پنجره 

یادت را گردگیری میکنم 

نکند 

جایی 

همین 

حوالی 

تو عاشق شده باشی 

که سراغ 

من نیامدی 

و با دل گرفت های هرشب من 

بغضت را بشکنی 

راستش را بگو 

کجای خواب این 

قصه ایستاده ای که 

از حواس لحظه هایم پرت نمیشوی

 

تاريخ 8 / 9 / 1391برچسب:تنهایی,همدم,هشق,تنهاترین,سـاعت نويسنده سـَروِنازــ♥ــاَمیررِضا| |